چشم انداز بازار در سال 2007

بانک دیگری که بعد از فدرال رزرو رتبه دوم اهمیت را داراست ECB یا همان بانک مرکزی اروپا است .
این نهاد در دسامبر 2005 بعد از 5 سال ثابت بودن نرخ بهره در عدد 2 سرانجام تصمیم به افزایش ان گرفت و ان را به 2.25 رساند .
در انروزها بسیاری گمان می کردند که این افزایش تنها تک پله ای بی اثر می باشد اما گذشت زمان ثابت کرد که مقامات ECB به رهبری تریشه عزم خود را برای یک سیکل افزایش نرخ بهره جزم کرده اند و تقریبا هر فصل شاهد یک پله افزایش نرخ بهره بودیم بطوریکه هم اکنون این عدد 3.25 است .
دو مسئله اصلی که پیرامون این افزایش مطرح بود یکی تاثیر منفی ان بر اقتصاد تازه از بستر برخاسته اروپا و دومی تاثیر صعودی بر ارزش یورو که رکود بخش صادرات از نتایج طبیعی ان است .
بنابراین بسیاری انتظار داشتند که با گذشتن یورو از خط 1.3 در برابر دلار مقامات ECB اندکی از شدت عمل خود بکاهند و لااقل چند ماهی استراحت کنند .
اما ظاهرا چنین نشد و نه اقتصاد اروپا چندان نشانه های قوی از ضعف از خود نشان داد و نه مقامات اروپایی نگرانی خاصی از افزایش ارزش یورو ابراز کردند (کاری که مقامات ژاپنی به کرات در رابطه با ارز ش ین کرده اند ) .
البته ناگفته نماند که در این میان شاخصها و سخنانی دال بر تاثیر منفی سیکل افزایش نرخ بهره دیده ایم به طور مثال ضعیف اعلام شدن شاخص ZEW و یا سخنان دومینیک دویلپن نخست وزیر فرانسه در رابطه به قدرت گرفتن بیش از حد یورو اما در کل این شاخصها و سخنان شهابهایی زود گذر بودند و تاثیر ماندگار در بازار نگذاشتند ، شاهد مدعا انکه صادر کنندگان المانی عدد 1.5(برای EUR/USD) را استانه دردناکی بخش صادرات اقتصاد اروپا دانستند و نگرانی خاصی نسبت به عبور از 1.3 نداشتند و ندارند .
در کل از سخنان تریشه و دیگر مقامات اروپایی و همینطور اعداد و ارقام اقتصادی این منطقه اینگونه بر می اید که مقامات ECB نرخ بهره اروپا را همچنان پایین می دانند و در اندیشه چند پله افزایش دیگر هستند بنابراین با توجه به اینکه چندان نگرانی خاصی در رابطه با افزایش یورو وجود ندارد احتمال قدرت گرفتن یورو در سال 2007 در برابر اکثر ارزها علی الخصوص دلار و ین بسیار است .

واگرایی بوجود امدیه میان ECB وFED محرک اصلی حرکت EUR/USD در سال گذشته بود و در سال اینده نیز به احتمال قوی این داستان ادامه دارد .

در فرصتهای بعدی به بررسی دیگر بانکها خواهم پرداخت .

چشم انداز بازار در سال 2007

اخرین روزهای سال 2006 را در حالی پشت سر می گذاریم که بازار در انتظار روشن شدن ابهاماتی است که در این مقطع زمان بوجود امد و احتمالا سال 2007 دنباله داستان وقایعی خواهد بود که در سال 2006 یا بوجود امدند و یا جریان داشتند .

در این گونه مواقع مناسب است تا نگاهی به گذشته شود و بعد راجع به اینده صحبت کرد اما از انجا که جسته و گریخته درباره واقع سال گذشته ،سالی که آلن گرینسپن بعد از 18 سال ریاست فدرال رزرو با بازار خداحافظی کرد و چندی بعد از وداع او طولانی ترین سیکل افزایش نرخ بهره در تاریخ امریکا پس از 2 سال متوقف شد ، سالی که اتفاقات دیگر نظیر افزایش نرخ بهر ژاپن از عدد صفر بعد از سالها رکود حاکم بر اقتصاد این کشور ، شروع سیکل افزایش نرخ بهره اروپا ، مرگ دیوید والتون عضو تندروی بانک مرکزی انگلستان ، جنگ لبنان و تاثیرات آن بر بازار ، منازعات هسته ایران و نگرانی بازار از قطع صادرات چهارمین صادر کننده نفت که موجب شد تا قیمت نفت به بالاترین حد در تاریخ اکتشاف و استخراج این محصول برسد ، بحران هسته ای کره شمالی و آزمایش البته نه چندان موفق اولین بمب اتم و تاثیر آن بر ین و بسیاری وقایع ریز و درشت دیگر که همگی از محرکان اصلی بازار در سال گذشته بودند ، کمابیش بحث شده فرصت را غنیمت می شماریم و اندکی در رابطه با سال 2007 می نویسیم .
به عنوان فعالان بازار فارکس ابتدا باید نگاهی به وضعیت بانکهای مرکزی جهان بیا ندازیم .
مسلما اولین بانکی که باید بررسی شود به علت چیرگی اقتصاد امریکا بر مبادلات جهانی فدرال رزرو است .
در اوایل فوریه 2006 بن برنانکی سکوی هدایت این نهاد را از گرینسپن گرفت و اگر چه چندی قبل از ان و در زمان ریاست گرینسپن ( جلسه 13 دسامبر 2005) صحبت از ثبات نرخ بهره شده بود اما از حرف تا عمل چند ماهی طول کشید و سرانجام در اگوست 2006 بعد از جلسه FOMC نرخ بهره افزایش نیافت و از آن تاریخ تا کنون عدد 5.25 ثابت مانده است .
سوال اینست که آیا این روند در سال 2007 نیز ادامه پیدا می کند ؟
جواب مثبت است . محرک اصلی افزایش نرخ بهره در سال 2005 تورم بود و با توجه به اینکه اخیرا نشانه هایی از کاهش آن دیده شده و همینطور نشانه های بسیار قوی دال بر رکود بازار مسکن و دیگر ارکان اقتصاد امریکا وجود دارد اکثریت فعالان بازار اعتقاد به ثابت ماندن نرخ بهره دارند اما ان دسته اندکی نیز که به تغییر می اندیشند کاهش را مد نظر دارند نه افزایش و تقریبا هیچ کس اندیشه افزایش نرخ بهره امریکا را در سر ندارد .
بنابراین احتمال اینکه ضربه ای دلار در 2006 خورد در 2007 نیز تکرار شود بسیار است .

در فرصتهای بعدی به ادامه مطلب می پردازم

تحلیل هفته

هفته گذشته دلار دربرابر اکثر ارزها من جمله یورو قوی شد و اگر در دو روز ابتدای هفته (دوشنبه وسه شنبه ) کمی ضعیف شد اما موج قدرتمند سه روز پایانی هفته ضررهای ابتدای هفته را جبران کرد .
دوشنبه اولین روز هفته خبر چندان مهمی نداشتیم و موج تضعیف دلار در این روز بیشتر نوعی موج اصلاحی نسبت به قدرت گرفتن بیش از حد آن پس اعلام شاخص NFP(لیست حقوق بگیران غیر کشاورزی ) بود . پس از موج تضعیف کوچکی که بر علیه دلار در روز دوشنبه براه افتاد بازار به انتظار جلسه FOMC(نهاد تصمیم گیرنده در رابطه با نرخ بهره امریکا ) نسشت و سکوت ، انتظار و عدم نقدینگی (Illiquidity) فضای حاکم بازار در آن چند ساعت بود و آنچنان این فضا سنگین بود که اعلام خبر تراز تجاری امریکا که بسیار امیدوارکننده تر از حد انتظار هم بود نتوانست برای دلار کار چندانی بکند و بازیگران بازار ترجیح دادند تا قبل از خواندن بیانیه (Statement) فدرال رزرو اقدام به انجام معاملات جدید نکنند .
جلسه بانک مرکزی امریکا بالاخره در ساعت 22:45 سه شنبه به وقت تهران بیانیه مقامات این نهاد منتشر شد که تضعیف دلار اولین پیامد آن بود .
اگرچه نرخ بهره ایالات متحده همچنان در عدد 5.25 ثابت ماند اما بیانیه صادر شد از طرف فدرال رزرو ظاهرا چندان فعالان بازار را خشنود نکرد و انتظارات در رابطه به یک مورد کاهش این عدد در فصل اول سال 2007 را بالا برد .
متن این بیانیه چندان تفاوتی با بیانیه قبلی نداشت اما اضافه شدن لغت اساسی (Substantial) به وخامت اوضاع بازار مسکن (Cooling House Market) تنها تفاوت آن با گذشته بود که برای دلار گران تمام شد و ارزش آن را در برابر یورو از 1.3230 به حدود 1.3290 رساند . اما با نگاه دقیق تر به شرایط متوجه می شدیم که آنچنان تفاوتی در جبهه گیری مقامات فدرال رزرو نکرده است و شاید به همین دلیل بود که موج چندان بزرگی بعد از این خبر براه نیافتاد و بازار ترجیح داد دوباره سکوت کند و به انتظار اعلام خرده فروشی (Retail Sales) بنشیند .
اعلام نهایی این خبر و قویتر از انتظار بودن آن و احتمال نوعی فضای پشیمانی در بازار بعد ضعیف کردن دلار پس از بیانیه فدرال رزرو باعث شد تا موج مهیبی پس از اعلام میزان خرده فروشی به نفع دلار براه بیافتاد و نه تنها تمامی ضرر های دلار در روز سه شنبه را جبران کند بلکه سر آغاز حرکتی شود که در روزهای پنجشنبه و جمعه نیز ادامه پیدا کند .
روز پنجشنبه خبر چندان مهمی نداشتیم و بازار متاثر از رفتار روز چهارشنبه به تقویت دلار ادامه داد ولی روز جمعه دو خبر بسیار مهم را انتظار می کشیدیم .
ابتدا CPI(شاخص بهای مصرف کننده(امریکا که خبر بسیار مهمی محسوب می شود و خبر مهم دیگر شاخص TIC یا خالص خرید اراق بهادار امریکا توسط خارجیها که به فاصله نیم ساعت پس از CPI اعلام شد .
ساعت 17:00 به وقت تهران CPI اعلام شد و کمی ضعیف تر از حد انتظار بودن آن موجب تضعیف مقطعی دلار شد اما بعد نیم ساعت و اعلام قدرتمند شاخص TIC دلار بشدت قوی شد بطوریکه در برابر یورو به حد 1.3065 رسید که تنها حدود 100 واحد (PIP) بالاتر از خط 1.2977 قرار دارد .
خط مهمی که پس از 6 ماه انتظار چندی پیش در جعه شکر گزاری شکست و با توجه به نزدیکی دلار به این عدد بسیاری از معامله گران به این فکر فرو رفته اند که آیا بازار از شکستن این خط پشیمان شده و دوران تضعیف دلار به پایان رسیده ؟
به اعتقاد من هنوز زود است که موج د. هفته اخیر تقویت دلار را چندان قدرتمند بدانیم سیاستهای مقامات FED وECB همچنان مثل قبل ثابت است و بنا بر این وگرایی بوجود امده بین سیاستهای این دو بانک کماکان وجود دارد و تا زمانی که خط 1.2970 با قدرت به سمت پایین شکسته نشده در محدوده Dollar Bearishness یا موج نزولی دلار قرار داریم .