ارزش یوان در ابهام

شاید چین تنها کشوری باشد که نماینده ای در بازار ارز ندارد (یوان ارز رایج این کشور از تحرک چندانی بر خوردار نیست و در بازار فارکس چندان معامله نمی شود ) اما یکی از بازیگران برجسته این بازی محسوب می شود .

روز جمعه هجدهم می ساعت 13:30 به وقت تهران ین جهش بسیاری بزرگی در برابر دلار و دیگر ارزها داشت ، بطوریکه تنها ظرف چند دقیقه زوج USD/JPY از 121.33 به 120.74 سقوط کرد که برای این زوج موج بلندی محسوب می شود .
قدرت گرفتن ین تنها در برابر دلار نبود بلکه در برابر تمامی ارزها تقویت شد .
علت اصلی این مسئله اعلام تصمیم بانک مرکزی چین دال بر افزایش پهنای باند مجاز ارزش یوان در برابر دلار بود .
اقتصاد چین ، اقتصادی وابسته به صادرات است و برای تقویت این بخش دولت چین سالهاست که ارزش یوان را در برابر دلار ثابت نگاه داشته که این مسئله موجب ارزان به نظر رسیدن کالاهای چینی در خارج از مرزهای این کشور شده است که پیامد های چندان خوشایندی برای امریکا و اروپا نداشته است .
یک سوم کسری تجاری امریکا به سبب کالاهای ارزان چینی است و تولیدکنندگان امریکایی و اروپایی نیز که قدرت رقابت با کالاهای ارزان چینی را ندارند یا بازی را واگذار کرده و تاجران وارد کننده شده اند و یا وضعیت موجود را تحمل می کنند .

دول امریکا و اروپا اگرچه در این سالها تمهیداتی از قبیل وضع سهمیه و شکایت بردن به این طرف و آن طرف اندیشیده اند اما همه می دانند تا زمانی که خانه از پایبست ویران است ( ارزان بودن یوان ) ترمیم نقش ایوان (وضع سهمیه و ... ) چاره کار نیست ، به همین دلیل در سالهای گذشته فشار بر چین برای آزاد سازی ارزش یوان دو چندان شده است .
این نکته لازم به ذکر است که به واسطه رشد سریع اقتصاد چین در چند سال گذشته اگر ارزش ارز این کشور آزاد بود می بایست رشد قابل توجهی می داشت اما ارز چینیها همچون بادکنکی می ماند که رشد اقتصادی هر لحظه در آن می دمد و فشار را برای افزایش آن بیشتر می کند .
چینی ها اینگونه استنباط می کنند که آزاد کردن ناگهانی ارز فاجعه اقتصادی به بار می آورد که البته سخن درستی است و غربیها نیز چنین انتظاری ندارند اما آیا آنها حتی تدریجا هم در اندیشه این کار هستند ؟

در ده سال گذشته دو بار ارزش یوان در برابر دلار تا حدودی آزاد شده است . نوبت اول بیست و یکم جولای 2005 بود که یک باند 3 درصدی برای حرکت یوان در برابر دلار در نظر گرفته شد و دفعه دوم جمعه هفته گذشته که اندکی پهنای این باند وسیعتر شد .

ین به عنوان نماینده جنوب شرق آسیا اتفاقات چین را در تغییرات ارزش خود نشان می دهد و در دو روز فوق الذکر نیز طوفان برای ین براه افتاد .
در اینجا قصد داریم رفتار بازار در ایندو روز را مقاسه کنیم و به این سوال جواب دهیم که چه خواهد شد ؟

موجی که بیست ویکم جولای 2005 براه افتاد بسیار مهیب تر از روز جمعه بود . در آن روز زوج USD/JPY از 113.00 به 110.00 فرو ریخت و یکی از بیادماندنی ترین روزها بازار ارز را بوجود آورد .

در آن زمان فعالان بازار به این امیدوار شدند که این قدم اول است و چین سرانجام سیاست ثابت نگه داشتن یوان را کنار گذاشته است ، اما در روز های بعد بازار پی به اشتباه خود برد . سه درصد چندان کمکی به مشکلات چین و جهان غرب نمی کرد و در ثانی معلوم شد که چینی ها صرفا برای سبک کردن فشارها این اقدام را انجام داده اند و برنامه مشخصی برای آزاد سازی یوان ندارند . به همین دلیل در روزها بعد ین مجددا روند نزولی خود را در پیش گرفت و تمامی آنچه که در آن موج مهیب بدست آورده بود از دست داد .

سناریوی روز جمعه نیز تقریبا همین گونه بود . ین بشدت قوی شد اما اینبار معامله گران که تجربه دو سال پیش را داشتند تنها چند ساعت در شک بسر بردند و پس از ساعتی ین مجددا ضعیف شد و بازهم آنچه بدست آورده بود را از دست داد .
سوال اینست : آیا چین این راه را ادامه می دهد ؟ در جواب باید گفت این عمل با میل و رغبت صورت نخواهد گرفت .
حقیقت اینست که این تصمیم هنگام برگزاری اجلاس گروه 8 و یک هفته پیش از سفر نماینده چین به امریکا صورت گرفت و پر واضح است که برای کم کردن فشار ها بوده تا اقدامی موثر و عملی .
بنابراین تنها در صورت افزایش جدی فشارها دولت چین آن هم نه بزودی بلکه در دراز مدت اقدام به آزادتر کردن یوان خواهند کرد که شاید این کار کمک چندانی به ین نکند .
بنابراین چنین امواجی عمر کوتاهی دارند و نمی توان داستان تلخ ین را تمام شده دانست ، ارزی که در سالهای گذشته کمتر کسی از فروختنش ضرر کرده است .