Webstats4U - Free web site statistics
Personal homepage website counter
Free counter

تحليل بازار فاركس

Sunday, May 27, 2007

امریکا و چین آتش زیر خاکستر

هفته گذشته هفته آرامی برای بازار ارز محسوب می شد و به غیر از یک موج بلند که پس از اعلام جزییات جلسه پیشین بانک مرکزی انگلستان بازار را تکان داد تقریبا حرکت چندان مهیبی در بازار نداشتیم . اما از دید تحلیلی و بلند مدت سه خبر مهم که هرسه دارای پتانسیل های بالایی برای ایجاد امواج قابل توجه در بازار بودند داشتیم که همانطور که اشاره شد تنها یکی از این سه موفق به تاثیر گذاری شد و دو خبر دیگر اگرچه تاثیر آنی و مقطعی نداشتند اما از حافظه بازار محو نخواهند شد و دو جریان بسیار مهم و سرنوشت ساز برای بازار می باشند .
این سه خبر عبارت بودند از :

1- اعلام جزییات جلسه بانک مرکزی انگلستان
2- شاخصهای مربوط به بازار مسکن امریکا
3- جلسه پاولسون ، رئیس خزانه داری امریکا و وو یی (Wu Yi) نماینده چین

در شرایطی که بازار انتظار داشت ترکیب آرای نشست نهم و دهم می هیات تصمیم گیری درباره نرخ بهره انگلستان (MPC) هشت به یک اعلام شود ، نتیجه نهایی نه به صفر اعلام شد و این مسئله موجب تقویت آنی و شدید پوند شد .
ارزش پوند در برابر دلار پس از این خبر ظرف سه ساعت از 1.9740 به 1.9890 افزایش یافت که حرکت قابل توجهی محسوب می شود .
نکته جالب توجه اینجاست که زمان برگزاری این جلسه همزمان شد با سخنرانی خداحافظی بلر و تاثیر خاصی بر بازار نداشت ولی اعلام جزییات آن چنین موج بیاد ماندنی ای را ایجاد کرد .
دو عامل باعث تقویت پوند شد . اول آنکه بازار انتظار داشت تا آقای بلانچ فلاور رای به ثبات نرخ بهره دهد و به عبارتی تنها مخالف در برابر هشت عضو دیگر که به افزایش رای می دهند باشد اما نهایتا معلوم شد تا بلانچ فلاور نیز به جمع دوستان پیوسته ورای به افزایش نرخ داده است تا نرخ بهره انگستان به 5.5 برسد .
یکی از دلایل انتظار بازار برای رای منفی بلانچ فلاور احتمالا خاطره فعالان بازار ارز از رفتار نیکل عضو سابق بانک مرکزی انگستان بود که وی در تمامی جلسات تا زمان بازنشستگی خود رای مخالف می داد و این مسئله اگرچه تاثیر خود را بر بازار را از دست داده بود اما جالب توجه بود .
به هر حال ظاهرا تاریخ تکرار نشد و بلانچ فلاور راه همکار قدیمی خود را نرفت .
اما عامل دومی که تاثیر عمیق تری بر بازار گذاشت این بود که جزییات نسشت معلوم می کند که بعضی اعضا حتی افزایش 0.5 واحدی را مد نظر قرار دادند . این مسئله در رای هیچکدام از مقامات لحاظ نشد اما صرفا بررسی کردن این موضوع نشان از آن دارد تا افزایش بعدی نرخ بهره شاید زود تر از آن باشد که بسیاری می اندیشند .
این خبر انتظار بازار از افزایش نرخ بهره انگلستان را بالا برد و پوند یکی از برندگان اصلی هفته گذشته بازار بود .
شاخصهای مربوط به بازار مسکن امریکا بسیار پیچیده اعلام شد . بطوریکه میزان فروش خانه های نو(New Home Sales ) افزایش و میزان فروش خانه(Existing Home Sales) کاهش یافت .
هنگام اعلام این اخبار اگرچه بازار دچار اشوب های مقطعی شد اما روند خاصی شکل نگرفت . بسیاری از کارشناسان حتی نسبت به افزایش میزان فروش خانه های نو خرده می گیرند و اظهار می کنند که قیمت فروش خانه بسیار پایین آمده به عبارتی افزایش فروش به دلیل کاهش قیمت بوده و نه افزایش تقاضا و با توجه به اینکه در هفته های گذشته نظر سنجیها نشانداده که اعتماد خانه سازان امریکایی به پایینترین حد در 10 سال گذشته رسیده ، اینگونه می توان استنباط کرد که غولهای مسکن امریکا در حال حراج اموال خود هستند .
برای اثبات این تئوری باید صبر کرد و شاخصهای بعدی را دید و دقیقا بازار نیز با عدم واکنش جدی خود نشان داد که صبور است .
نشست پاولسون و وو یی اگرچه هیچ نتیجه خاصی نداشت و همچنان چینی ها حرف خود را دال تدریجی بودن آزاد سازی یوان تکرار می کنند ، اما این واقعه نیز همچون آتش زیر خاکستر می باشد و گاه و بیگاه که نشانه های جدی از افزایش ارزش یوان مطرح می شود کل بازار و علی الخصوص ین دچار تکانهای شدید می شوند .
علی القاعده مجلس امریکا باید مسئله چین را در دستور کار خود برای فشار های بیشتر قرار دهد اما عدم اعلام هیچگونه تهدید مشخصی از جانب پاولسون نشاندهنده آنست که فعلا امریکا به اندازه کافی درگیر مشکلات خود می باشد و علاقه ای به گشودن جبهه جدیدی با چین ندارد .

چاپ شده در روزنامه شرق دوشنبه هفتم خرداد ماه هشتاد و شش

Saturday, May 19, 2007

ارزش یوان در ابهام

شاید چین تنها کشوری باشد که نماینده ای در بازار ارز ندارد (یوان ارز رایج این کشور از تحرک چندانی بر خوردار نیست و در بازار فارکس چندان معامله نمی شود ) اما یکی از بازیگران برجسته این بازی محسوب می شود .

روز جمعه هجدهم می ساعت 13:30 به وقت تهران ین جهش بسیاری بزرگی در برابر دلار و دیگر ارزها داشت ، بطوریکه تنها ظرف چند دقیقه زوج USD/JPY از 121.33 به 120.74 سقوط کرد که برای این زوج موج بلندی محسوب می شود .
قدرت گرفتن ین تنها در برابر دلار نبود بلکه در برابر تمامی ارزها تقویت شد .
علت اصلی این مسئله اعلام تصمیم بانک مرکزی چین دال بر افزایش پهنای باند مجاز ارزش یوان در برابر دلار بود .
اقتصاد چین ، اقتصادی وابسته به صادرات است و برای تقویت این بخش دولت چین سالهاست که ارزش یوان را در برابر دلار ثابت نگاه داشته که این مسئله موجب ارزان به نظر رسیدن کالاهای چینی در خارج از مرزهای این کشور شده است که پیامد های چندان خوشایندی برای امریکا و اروپا نداشته است .
یک سوم کسری تجاری امریکا به سبب کالاهای ارزان چینی است و تولیدکنندگان امریکایی و اروپایی نیز که قدرت رقابت با کالاهای ارزان چینی را ندارند یا بازی را واگذار کرده و تاجران وارد کننده شده اند و یا وضعیت موجود را تحمل می کنند .

دول امریکا و اروپا اگرچه در این سالها تمهیداتی از قبیل وضع سهمیه و شکایت بردن به این طرف و آن طرف اندیشیده اند اما همه می دانند تا زمانی که خانه از پایبست ویران است ( ارزان بودن یوان ) ترمیم نقش ایوان (وضع سهمیه و ... ) چاره کار نیست ، به همین دلیل در سالهای گذشته فشار بر چین برای آزاد سازی ارزش یوان دو چندان شده است .
این نکته لازم به ذکر است که به واسطه رشد سریع اقتصاد چین در چند سال گذشته اگر ارزش ارز این کشور آزاد بود می بایست رشد قابل توجهی می داشت اما ارز چینیها همچون بادکنکی می ماند که رشد اقتصادی هر لحظه در آن می دمد و فشار را برای افزایش آن بیشتر می کند .
چینی ها اینگونه استنباط می کنند که آزاد کردن ناگهانی ارز فاجعه اقتصادی به بار می آورد که البته سخن درستی است و غربیها نیز چنین انتظاری ندارند اما آیا آنها حتی تدریجا هم در اندیشه این کار هستند ؟

در ده سال گذشته دو بار ارزش یوان در برابر دلار تا حدودی آزاد شده است . نوبت اول بیست و یکم جولای 2005 بود که یک باند 3 درصدی برای حرکت یوان در برابر دلار در نظر گرفته شد و دفعه دوم جمعه هفته گذشته که اندکی پهنای این باند وسیعتر شد .

ین به عنوان نماینده جنوب شرق آسیا اتفاقات چین را در تغییرات ارزش خود نشان می دهد و در دو روز فوق الذکر نیز طوفان برای ین براه افتاد .
در اینجا قصد داریم رفتار بازار در ایندو روز را مقاسه کنیم و به این سوال جواب دهیم که چه خواهد شد ؟

موجی که بیست ویکم جولای 2005 براه افتاد بسیار مهیب تر از روز جمعه بود . در آن روز زوج USD/JPY از 113.00 به 110.00 فرو ریخت و یکی از بیادماندنی ترین روزها بازار ارز را بوجود آورد .

در آن زمان فعالان بازار به این امیدوار شدند که این قدم اول است و چین سرانجام سیاست ثابت نگه داشتن یوان را کنار گذاشته است ، اما در روز های بعد بازار پی به اشتباه خود برد . سه درصد چندان کمکی به مشکلات چین و جهان غرب نمی کرد و در ثانی معلوم شد که چینی ها صرفا برای سبک کردن فشارها این اقدام را انجام داده اند و برنامه مشخصی برای آزاد سازی یوان ندارند . به همین دلیل در روزها بعد ین مجددا روند نزولی خود را در پیش گرفت و تمامی آنچه که در آن موج مهیب بدست آورده بود از دست داد .

سناریوی روز جمعه نیز تقریبا همین گونه بود . ین بشدت قوی شد اما اینبار معامله گران که تجربه دو سال پیش را داشتند تنها چند ساعت در شک بسر بردند و پس از ساعتی ین مجددا ضعیف شد و بازهم آنچه بدست آورده بود را از دست داد .
سوال اینست : آیا چین این راه را ادامه می دهد ؟ در جواب باید گفت این عمل با میل و رغبت صورت نخواهد گرفت .
حقیقت اینست که این تصمیم هنگام برگزاری اجلاس گروه 8 و یک هفته پیش از سفر نماینده چین به امریکا صورت گرفت و پر واضح است که برای کم کردن فشار ها بوده تا اقدامی موثر و عملی .
بنابراین تنها در صورت افزایش جدی فشارها دولت چین آن هم نه بزودی بلکه در دراز مدت اقدام به آزادتر کردن یوان خواهند کرد که شاید این کار کمک چندانی به ین نکند .
بنابراین چنین امواجی عمر کوتاهی دارند و نمی توان داستان تلخ ین را تمام شده دانست ، ارزی که در سالهای گذشته کمتر کسی از فروختنش ضرر کرده است .

Saturday, May 12, 2007

تورم اولویت اول فدرال رزرو

چهارشنبه هفته گذشته جلسه نهاد تصمیم گیری در رابطه با نرخ بهره بانک مرکزی امریکا (FOMC) برگزار شد .
این جلسات 8 نوبت در سال برگزار می شود و از اهمیت فوق العاده ای نزد فعالان بازار برخوردار است . از نشست هشتم آگوست سال گذشته هیچگونه تغییری در نرخ بهره امریکا داده نشده است و این عدد در 5.25 باقی مانده است .
برای جلسه روز چهارشنبه نیز بازار انتظار تغییر خاصی را نداشت که چنین نیز شد اما مسئله ای که محور توجهات بازیگران بازار ارز و سهام بود ، بیانیه ای (Statement) بود که همواره پس از پایان جلسه منتشر می شود .
این بیانیه بطور معمول حاوی 3 پاراگراف است است و حجم کل آن به نیم صفحه نمی رسد اما معمولا پس از انتشار این نیم صفحه میلیاردها دلار در بازار ارز ، بازار سهام امریکا ، بازارهای سهام تمام دنیا و حتی طلا جابجایی مالی داریم .
دراین فرصت قصد داریم نگاه عمیق تری به بیانیه روز چهارشنبه بیا ندازیم و مقایسه ای داشته باشیم با بیانیه های قبل این نهاد .
اگر از ابتدای سال 2007 شروع به مرور این بیانیه ها بکنیم باید این موضوع را بپذیریم که با اینکه فدرال رزرو از افزایش نرخ بهره در جلسه 31 ژانویه خودداری کرد اما همچنان نگرانی اولیه خود را تورم می دانست .
در این بیانیه نسبت به بازار مسکن نیز ابراز امیدواریهایی شده بود که در بیانیه های پیشین دیده نشده بود و افزایش نرخ بهره را منوط به داده های پیش رو دانسته بود .
جملات کلیدی این بیانیه این چنین بودند :
داده های اخیر نشاندهنده رشد نسبی اقتصاد بودند و نشانه های ملایمی از احیای بازار مسکن دیده می شود . میزان و زمان بندی هرگونه افزایش نرخ بهره بستگی به چشم انداز تورم و رشد اقتصادی دارد که با داده های اقتصادی پیش رو مشخص خواهد شد .

این بیانیه که نشاندهنده نوعی تغییر نگرش میان مقامات فدرال رزرو در رابطه با بازار مسکن بود موجب تقویت دلار شد . اما تا بیانیه بعد که یک ماه و اندی سپری شده بود ، شاخصهای اقتصادی امریکا چندان مطابق نظر برنانکی و همکارانش پیش نرفتند و این مسئله موجب تغییر لحن آشکار در جلسه 21 مارس شد .

در بیانیه انتهایی این جلسه برای اولین بار لغت افزایش نرخ بهره (additional firming) استفاده نشد و بجای آن عبارت تعدیل نرخ بهره (Future policy adjustment) بکار برده شد که اشاره آشکار به احتمال کاهش نرخ بهره بود . بعد از این بیانیه دلار ضربه سختی خورد و به انتظار داده های اقتصادی پیش رو نشست . در آن زمان دیگر برای کسی شکی نمانده بود که شاید چند ماهی دیگر نرخ بهره امریکا ثابت بماند اما حرکت بعدی ، دیر یا زود ، کاهش است نه افزایش .

داده های اقتصادی نیز در این مدت چندان خوشایند نبودند . تولید نا خالص ملی (GDP) 1.3 اعلام شد که مقدار بسیار ضعیفی بود و میزان مشاغل اضافه شده به بخش غیر کشاورزی (NFP) نیز که مهم ترین شاخص اقتصادی امریکا می باشد 88000 اعلام شد که ضعیف تر از حد انتظار بود .

بنابراین قبل از جلسه چهارشنبه 10 می یک سوال اساسی برای بازار مطرح بود : آیا همچنان نگرانی اولیه (Predominant concern ) برنانکی و یارانش تورم است ؟

با وجود نشانه های آشکاری از ضعف اقتصاد دیده می شد بعضی انتظار داشتند تا بیانیه به به رشد اقتصادی اشاره قوی تری بکند تا تورم اما بعضی دیگر همچنان تورم را مشکل اصلی اقتصاد ایالات متحده می دانستند .
مهم این بود که برنانکی چگونه می اندیشد . تورم یا رشد اقتصادی ؟

بیانیه منتشر شد . جواب واضح بود : تورم .

بیانیه چهارشنبه هیچ گونه تغییر جدی نسبت به بیانیه پیشین نداشت که این سکوت حرف بسیاری برای گفتن داشت . شاخصهای اقتصادی یکی دو ماه گذشته تاثیری در ذهنیت مقامات فدرال رزرو نداشت و همچنان تورم را اولویت اصلی می دانند .

این مسئله موجب تقویت دلار شد . موجی که عمرش شاید بیش از یک روز باشد .

چاپ شده در روزنامه دنیای اقتصاد
www.donya-e-eqtesad.com/Default_view.asp?@=44536

Sunday, May 06, 2007

هفته بانک مرکزی ها

ابتدای هفته گذشته دلار برابر اکثر ارزها تقویت شد اما در آخرین روز هفته و در پی اعلام ضعیفتر از حد انتظار NFP (مشاغل اضافه شده در بخش غیر کشاورزی) اکثر سودهای کسب شده را از دست داد .

علت اصلی قدرت گرفتن دلار در ابتدای هفته جدای از مثبت بودن بعضی شاخصهای فاندامنتالی ، عوامل تکنیکی بود .
این ارز در برابر اکثر ارزهای عمده جهان در هفته های گذشته بشدت تضعیف شده است و در حال حاضر در منطقه اشباع فروش (Oversold) بسر می برد . معمولا در چنین شرایطی بازار از بهانه ای برای قوی کردن ارز استفاده می کند که این دقیقا سناریوی دلار در ابتدای هفته گذشته بود .
شاخص ISM چه در بخش تولیدی و چه در بخش خدمات بهتر از حد انتظار اعلام شد که این مسئله تا حدودی نگرانیها در رابطه با رکود حاکم بر قوی ترین اقتصاد جهان را ،بصورت موقت ، کاهش داد .
اما این فضا نوعی آرامش پیش از طوفان بود و همه می دانستند که تا زمانی که NFP اعلام نشود نمی توان در رابطه با اقتصاد امریکا و سرنوشت نرخ بهره اظهار نظر کرد .
انتظار داشتیم میزان مشاغل اضافه شده به بخش غیر کشاورزی 100000 اعلام شود . این در شرایطی بود که ماه پیش این عدد 180000 اعلام شده بو د .

روز جمعه بالاخره بعد از چندی انتظار این شاخص حیاتی اعلام شد و پایین بودن آن خریداران دلار را نا امید کرد و دلار ضربه سنگینی از این بابت متحمل شد .
عدد نهایی 88000 بود که کمتر از حد انتظار بود . آنچه مسئله را تلخ تر می کرد تجدید نظر منفی در میزان ماههای قبل بود که صراحتا نشاندهنده وجود مشکلات جدی در وضعیت بازار کار امریکا بود .

بنابراین همچنان نگرش غالب در بازار کاهش قریب الوقوع نرخ بهره در امریکا می باشد .

اعلام شاخص NFP این بار از این جهت اهمیت بیشتری داشت که دقیقا چند روز پیش از جلسه FOMC منتشر شد . چهارشنبه هفته جاری جلسه فدرال رزرو در رابطه با نرخ بهره برگزار می شود و اگر چه انتظار تغییری در عدد 5.25 را نداریم اما بیانیه این نهاد می تواند سرنوشت نرخ بهره در ماههای بعد را مشخص کند که از این لحاظ بسیار مهم است .
هفته آینده بانک مرکزی امریکا تنها بانکی نیست که در رابطه با نرخ بهره تصمیم گیری می کند بلکه بانک مرکزی اروپا (ECB) و همچنین بانک مرکزی انگلستان (BOE) نیز در رابطه با نرخ بهره تصمیم گیری می کنند ، بنابراین هفته آینده محور اصلی توجهات بازار به بانکهای مرکزی معطوف است و می توان این هفته هفته بانکهای مرکزی نامید .


جلسه ECB روز پنجشنبه برگزار می شود و همانند همتایان امریکایشان اتنظار تغییری در عدد نرخ بهره نداریم و به احتمال قوی این عدد در 3.75 باقی می ماند اما کنفرانس مطبوعاتی تریشه کلید اصلی توجهات معامله گران می باشد و بسیار علاقه مندیم که بدانیم ایا او از لغت معروف خود "هشیاری " (Vigilance) استفاده می کند یا خیر ؟ اگر چنین شود نشاندهنده نگرانی او از تورم است که اشاره واضح به افزایش نرخ بهره می باشد ، در این صورت انتظار افزایش ارزش یورو را داریم .

نشست مقامات BOE اما شاید تنها نشستی باشد که تغییری در نرخ بهره بوجود بیاید . انتظار داریم که 9 عضو تشکیل دهنده MPC (نهاد تصمیم گیری در رابطه با نرخ بهره ) در مجموع رای به افزایش نرخ بدهند و انرا از 5.25 به 5.5 برسانند که در این صورت برای اولین بار در چند سال گذشته نرخ بهره انگستان از امریکا بیشتر می شود .

چاپ شده در روزنامه دنیای اقتصاد
www.donya-e-eqtesad.com/Default_view.asp?@=43487