چشم انداز بازار در سال 2007

بانک دیگری که بعد از فدرال رزرو رتبه دوم اهمیت را داراست ECB یا همان بانک مرکزی اروپا است .
این نهاد در دسامبر 2005 بعد از 5 سال ثابت بودن نرخ بهره در عدد 2 سرانجام تصمیم به افزایش ان گرفت و ان را به 2.25 رساند .
در انروزها بسیاری گمان می کردند که این افزایش تنها تک پله ای بی اثر می باشد اما گذشت زمان ثابت کرد که مقامات ECB به رهبری تریشه عزم خود را برای یک سیکل افزایش نرخ بهره جزم کرده اند و تقریبا هر فصل شاهد یک پله افزایش نرخ بهره بودیم بطوریکه هم اکنون این عدد 3.25 است .
دو مسئله اصلی که پیرامون این افزایش مطرح بود یکی تاثیر منفی ان بر اقتصاد تازه از بستر برخاسته اروپا و دومی تاثیر صعودی بر ارزش یورو که رکود بخش صادرات از نتایج طبیعی ان است .
بنابراین بسیاری انتظار داشتند که با گذشتن یورو از خط 1.3 در برابر دلار مقامات ECB اندکی از شدت عمل خود بکاهند و لااقل چند ماهی استراحت کنند .
اما ظاهرا چنین نشد و نه اقتصاد اروپا چندان نشانه های قوی از ضعف از خود نشان داد و نه مقامات اروپایی نگرانی خاصی از افزایش ارزش یورو ابراز کردند (کاری که مقامات ژاپنی به کرات در رابطه با ارز ش ین کرده اند ) .
البته ناگفته نماند که در این میان شاخصها و سخنانی دال بر تاثیر منفی سیکل افزایش نرخ بهره دیده ایم به طور مثال ضعیف اعلام شدن شاخص ZEW و یا سخنان دومینیک دویلپن نخست وزیر فرانسه در رابطه به قدرت گرفتن بیش از حد یورو اما در کل این شاخصها و سخنان شهابهایی زود گذر بودند و تاثیر ماندگار در بازار نگذاشتند ، شاهد مدعا انکه صادر کنندگان المانی عدد 1.5(برای EUR/USD) را استانه دردناکی بخش صادرات اقتصاد اروپا دانستند و نگرانی خاصی نسبت به عبور از 1.3 نداشتند و ندارند .
در کل از سخنان تریشه و دیگر مقامات اروپایی و همینطور اعداد و ارقام اقتصادی این منطقه اینگونه بر می اید که مقامات ECB نرخ بهره اروپا را همچنان پایین می دانند و در اندیشه چند پله افزایش دیگر هستند بنابراین با توجه به اینکه چندان نگرانی خاصی در رابطه با افزایش یورو وجود ندارد احتمال قدرت گرفتن یورو در سال 2007 در برابر اکثر ارزها علی الخصوص دلار و ین بسیار است .

واگرایی بوجود امدیه میان ECB وFED محرک اصلی حرکت EUR/USD در سال گذشته بود و در سال اینده نیز به احتمال قوی این داستان ادامه دارد .

در فرصتهای بعدی به بررسی دیگر بانکها خواهم پرداخت .