تورم اولویت اول فدرال رزرو

چهارشنبه هفته گذشته جلسه نهاد تصمیم گیری در رابطه با نرخ بهره بانک مرکزی امریکا (FOMC) برگزار شد .
این جلسات 8 نوبت در سال برگزار می شود و از اهمیت فوق العاده ای نزد فعالان بازار برخوردار است . از نشست هشتم آگوست سال گذشته هیچگونه تغییری در نرخ بهره امریکا داده نشده است و این عدد در 5.25 باقی مانده است .
برای جلسه روز چهارشنبه نیز بازار انتظار تغییر خاصی را نداشت که چنین نیز شد اما مسئله ای که محور توجهات بازیگران بازار ارز و سهام بود ، بیانیه ای (Statement) بود که همواره پس از پایان جلسه منتشر می شود .
این بیانیه بطور معمول حاوی 3 پاراگراف است است و حجم کل آن به نیم صفحه نمی رسد اما معمولا پس از انتشار این نیم صفحه میلیاردها دلار در بازار ارز ، بازار سهام امریکا ، بازارهای سهام تمام دنیا و حتی طلا جابجایی مالی داریم .
دراین فرصت قصد داریم نگاه عمیق تری به بیانیه روز چهارشنبه بیا ندازیم و مقایسه ای داشته باشیم با بیانیه های قبل این نهاد .
اگر از ابتدای سال 2007 شروع به مرور این بیانیه ها بکنیم باید این موضوع را بپذیریم که با اینکه فدرال رزرو از افزایش نرخ بهره در جلسه 31 ژانویه خودداری کرد اما همچنان نگرانی اولیه خود را تورم می دانست .
در این بیانیه نسبت به بازار مسکن نیز ابراز امیدواریهایی شده بود که در بیانیه های پیشین دیده نشده بود و افزایش نرخ بهره را منوط به داده های پیش رو دانسته بود .
جملات کلیدی این بیانیه این چنین بودند :
داده های اخیر نشاندهنده رشد نسبی اقتصاد بودند و نشانه های ملایمی از احیای بازار مسکن دیده می شود . میزان و زمان بندی هرگونه افزایش نرخ بهره بستگی به چشم انداز تورم و رشد اقتصادی دارد که با داده های اقتصادی پیش رو مشخص خواهد شد .

این بیانیه که نشاندهنده نوعی تغییر نگرش میان مقامات فدرال رزرو در رابطه با بازار مسکن بود موجب تقویت دلار شد . اما تا بیانیه بعد که یک ماه و اندی سپری شده بود ، شاخصهای اقتصادی امریکا چندان مطابق نظر برنانکی و همکارانش پیش نرفتند و این مسئله موجب تغییر لحن آشکار در جلسه 21 مارس شد .

در بیانیه انتهایی این جلسه برای اولین بار لغت افزایش نرخ بهره (additional firming) استفاده نشد و بجای آن عبارت تعدیل نرخ بهره (Future policy adjustment) بکار برده شد که اشاره آشکار به احتمال کاهش نرخ بهره بود . بعد از این بیانیه دلار ضربه سختی خورد و به انتظار داده های اقتصادی پیش رو نشست . در آن زمان دیگر برای کسی شکی نمانده بود که شاید چند ماهی دیگر نرخ بهره امریکا ثابت بماند اما حرکت بعدی ، دیر یا زود ، کاهش است نه افزایش .

داده های اقتصادی نیز در این مدت چندان خوشایند نبودند . تولید نا خالص ملی (GDP) 1.3 اعلام شد که مقدار بسیار ضعیفی بود و میزان مشاغل اضافه شده به بخش غیر کشاورزی (NFP) نیز که مهم ترین شاخص اقتصادی امریکا می باشد 88000 اعلام شد که ضعیف تر از حد انتظار بود .

بنابراین قبل از جلسه چهارشنبه 10 می یک سوال اساسی برای بازار مطرح بود : آیا همچنان نگرانی اولیه (Predominant concern ) برنانکی و یارانش تورم است ؟

با وجود نشانه های آشکاری از ضعف اقتصاد دیده می شد بعضی انتظار داشتند تا بیانیه به به رشد اقتصادی اشاره قوی تری بکند تا تورم اما بعضی دیگر همچنان تورم را مشکل اصلی اقتصاد ایالات متحده می دانستند .
مهم این بود که برنانکی چگونه می اندیشد . تورم یا رشد اقتصادی ؟

بیانیه منتشر شد . جواب واضح بود : تورم .

بیانیه چهارشنبه هیچ گونه تغییر جدی نسبت به بیانیه پیشین نداشت که این سکوت حرف بسیاری برای گفتن داشت . شاخصهای اقتصادی یکی دو ماه گذشته تاثیری در ذهنیت مقامات فدرال رزرو نداشت و همچنان تورم را اولویت اصلی می دانند .

این مسئله موجب تقویت دلار شد . موجی که عمرش شاید بیش از یک روز باشد .

چاپ شده در روزنامه دنیای اقتصاد
www.donya-e-eqtesad.com/Default_view.asp?@=44536