تحليل وضعيت دلار

جمعه گذشته يكي از بدترين آمارهاي مربوط به وضعيت بازار كار امريكا در يكي دو سال گذشته اعلام شد و به دنبال آن دلار در برابر ارزهاي اصلي سقوط كرد .
ابتدا فعالان بازار انتظار داشتند تا ميزان افزايش تعداد حقوق بگيران غير كشاورزي (Nonfarm Payrolls) 170000 نفر اعلام شود اما اينگونه نشد و رسانه هاي امريكا در ساعت 4:00 بعد از ظهر جمعه (به وقت تهران ) اعلام كردند كه تنها 750000 نفر به اين ليست افزوده شده كه نسبتا عدد نا چيزي است . در كنار اين عدد ضعيف اعداد ديگري نيز اعلام شدند كه آتش تضعيف دلار را گرمتر كردند . ميزان افزايش درآمد ساعتي (Hourly Earning) كاركنان امريكا نيز از 0.5 در صد در ماه قبل به 0.1 درصد رسيد و اين در شرايطي بود كه بازار انتظار عدد 0.3 را داشت . ميزان ساعات كار در هفته نيز با كاهش مواجه شد و از 33.9 به 33.8 ساعت رسيد .
به عبارت ديگر نه تنها تعداد حقوق بگيران امريكايي افزايش قابل قبولي نداشت بلكه از ميزان دست مزد و ساعت كار كاركنان فعلي نيز كاسته شده است .بنابراين انتظار افزايش تورم ناشي از حقوق كاركنان كاهش يافت و طبق نظر سنجيها احتمال افزايش نرخ بهره در جلسه 29 ژوئن به زير 50 درصد رسيد كه اين مسئله براي دلار گران تمام شد و ظرف چند دقيق بشي از 100 پيپ (هر يك PIP 0.0001 واحد برابري زوج ارز است ) در برابر يورو تضعيف شد و در برابر ديگر ارزها نيز كمابيش وضعيت مشابهي را تجربه كرد .
با تمام اينها اگرچه خبر روز جمعه ضربه مهلكي براي دلار بود اما اين ضربه آنقدر قوي نبود كه زوج ارز EUR/USD را از خط مقاومت(Resistance) 1.2975 عبور دهد . اين خط چند هفته است كه از سقوط بيشتر دلار در برابر يورو جلوگيري مي كند و در روز جمعه نيز اين خط بار ديگر قدرت نمائي كرد .
صبح دوشنبه فروشندگان دلار (Dollar bear ) بار ديگر يورش خود را آغاز كردند و در زمان بازار لندن تا خط مقاومت فوق الذكر پيش رفتند اما قدرت اين خط مانع از پيشرفت بيشتر شد و از طرف ديگر فعالان بازار انتظار جلسه روساي بانكهاي مركزي امريكا اروپا و ژاپن را مي كشيدند و در اينگونه موقعيتها معمولا شكست (Breakout) رخ نمي دهد و فعالان به انتظار سخنان مقامات مي نشينند .
در اين جلسه بن برنانكي رئيس بانك مركزي امريكا از افزايش تورم ابراز نگراني كرد و گفت كه بايد مراقب(vigilance) اين مسئله بود . اين جملات باعث شدند تا احتمال افزايش نرخ بهره در جلسه آينده كه بعد از خبر مربوط به NFP( منظور ليست حقوق بگيران غير كشاورزي است كه در ابتداي مقاله راجع به آن بحث شد ) به زير 50 درصد رسيده بود به بالاي 75 در صد برسد و دلار در برابر ديگر ارزها تقويت شود .
از دلايل اصلي تقويت دلار پس از سخنان برنانكي آماده نبودن بازار براي شنيدن سخناني از اين دست بود .
بانك مركزي امريكا در دو سال گذشته 16 مرتبه پي در پي نرخ بهره را افزايش داده و آن را از 1.00 به 5.00 رسانده است . عمده دليل اين اقدام بانك مركزي مبارزه با تورم بوده اما با بالا رفتن نرخ بهره نشانه هاي از ضعف در اقتصاد امريكا ديده مي شود كه اخبار روز جمعه يكي از آنها است .به همين دليل از چندي پيش مقامات فدرال رزرو گاه مستقيم و گاه غير مستقيم اشاره به توقف نرخ بهره كردند و علت ضعف شديد دلار در هفته هاي گذشته بي هيچ ترديدي همين موضوع است . اما در اين ميان يك چيز براي فعالان اين بازار جالب است و آن رفتار وسخنان ضد و نقيض برنانكي رئيس جديد فدرال رزرو است بطوريكه در مدتي كوتاه شاهد نظرات مختلفي از او بوده ايم .
چندي پيش در كنگره امريكا اعلام كرد كه حتي در صورت افزايش تورم نرخ بهره افزايش پيدا نخواهد كرد و بعد از اين جمله دلار بشدت سقوط كرد اما درست چند روز بعد از آن در ضيافت رسمي شام به خبرنگار CNBC اعلام كرد بازار برداشت درستي از سخنان او نداشته است و دلار را قوي كرد . اينك نيز اعلام مي كند كه نگران افزايش تورم است كه معني آن افزايش نرخ بهره است .
به هر حال اينكه آيا متناقض بودن سخنان رئيس جديد ناشي از بي تجربگي اوست و يا سياست كاري او آشفته كردن بازار است را ما نمي دانيم اما چيزي كه همه مي دانيم اينست كه حتي اگر نرخ بهره امريكا در جلسه بعدي فدرال رزرو افزايش يابد با ز هم اين دور افزايش را بايد تمام شده دانست و بزودي مقامات مجبور به متوقف كردن افزايش نرخ بهره مي شوند .